பரிசு

எல்லையற்ற
கருணை நிரம்பிய
இவ்வுலகில்தான்
ஒரு தற்கொலையை மேற்கொண்டு
சிறு முத்தத்தை
சமப்படுத்த வேண்டியிருக்கிறது

எதையும் எதிர்கொள்ளத் தயாராயிருப்போம்

ஒரு நல்ல ஆசிரியரைப் போல
கைதேர்ந்த ஓர் வைத்தியரைப் போல
நுட்பமான ஓர் விஞ்ஞானியைப் போல
நடுநிலை தவறாத ஒரு நீதிபதியைப் போல
தன் வேலையை
மிகக் கச்சிதமாகவும்
பச்சாதாபங்களுக்கு அப்பாற்பட்டும்
செய்து முடிக்கின்ற
மரணத்தை
ஏன்
தவறாகப் புரிந்துகொள்கிறோம்.
நாம்?

சற்றைக்கு கொஞ்சம் முன்னர் தான் அது நிகழ்ந்திருக்க வேண்டும்

அவர் திடீரென மறைந்து விட்டதாக
செய்தி வருகிறது

மரணம் அப்படியொன்றும்
திடீரென வந்துவிடுவதில்லை
நள்ளிரவில்
நாயின் அழுகை
சாக்குருவியின் சிறகசைப்பு
கோட்டானின் கூவல்
வழியாக
நிச்சயப்படுத்துகிறது
அது தன் வருகையை

அது தங்கள் வீட்டையே
வட்டமடித்தாகக் கூறி அழும்
பெண்களின் அழுகை
அதன் வருகையை இன்னும்
அடர்த்தியாக்குகின்றது

அந்த ஊருக்கு
குறிப்பிட்ட அந்த தெருவுக்கு
பின் அந்த வீட்டுக்கு
பல ஒத்திகைகளுடன்
வந்து சேர்கின்ற அது
ஒருவரை நெருங்கி விட்டதென்பதை
அவர்
உத்திரத்தைப் பார்த்து விடும் இறுதி மூச்சு
உறுதி செய்கிறது.


உரிய நேரத்திற்காக அது
மிக நிதானமாக ஆனால் கவனமாக
காத்திருக்கிறது
கடைசியில்
அந்த நபர் இறந்துவிடுகிறார்

ஒரு பூவைப்போல
அங்கே மெதுவாகப் பிறந்துவிட்டிருக்கிறது
மரணம்